Özlenecek bir kişi daha var

Bi garip hissediyorum kendimi. Yorgunum desem değil hastayım desem o da diil. Dün geceden beri boğazım ağrıyo fakat hastalıktan diildi. Dün 2 saat boyunca ders anlattım ve sürekli konuştum. Boğazım tahriş oldu sanırım.
Bu sabah da gözümü baş ağrısıyla açtım. Sanki geceden kalmış gibiydim. Kendimi zor toparladım. Akşama doğru ailecek evden çıktık, Maltepe sahilinde Şenol Kolcuoğlu diye bi restorant var. Namı diyar metrelik kebap. Eğer gitmediyseniz tavsiye ederim sık olmasa da arada giderim ve 1 metre boyunda mükemmel satırlanmış kebap gelir. Bugün de özel bi gündü. 20 kişilik bi grupla toplandık annemler kuzenler arkadaşlar falan.. 11'i annemlerin evlilik yıldönümü 12 si abimin doğum günü ve askere gidiyo. Veda yemeğiydi. Ama sürprizler hazırlamışlar, annemlere hediye almışlar tüm restorant (yaklaşık 350 kişi) doğum günümüzü kutladı :) Çok güzel vakit geçirdik. Fakat gece çok neşeli bitemedi maalesef. Saat 12 de abimin askerlik sınavı sonucu açıklandı.. Siirt Jandarma Birliği..
Masada bi sessizlik oldu ve ardından teselli çabaları başladı. Tabi bu annemin göz yaşlarına engel olamadı. Ben de ağlamamak için zor tuttum kendimi ama dayandım. Onlara destek olmalıydım çünkü. Pazartesi Kastamonu'ya gidiyoruz. Acemi birliği orada. Yolcu edicez abimi. Ben daha kolay geçer sanmıştım ama şimdiden özledim onu. O kadar saf çaresiz biridir ki, bilmiyorum tek başına napıcak oralarda o soğukta.
Hiç bi zaman abimi abi olarak görmedim. Ben abilik yapmışımdır ona. Çocuktur çünkü daha. İnsanlar iyi niyetini kullanır kırar üzer hep onu. Ben de hep korumuş, yol göstermişimdir. Hiç bi zaman da bundan rahatsızlık duymamıştım. Ama şimdi onu kollayamicam koruyamicam diye çok huzursuzum. Hatta kendimden hiç bu kadarını beklemezdim fakat gözlerim doldu şuan ve ağlıyorum. Çok garip bi duygu..
Umarım rahat ve sağlıklı bi askerlik yapar da geri döner. Tek temennim bu.
İyi geceler blog...