Hikayemin En Başı 10

"Konuşmamız bitti.Yatmak için hazırlandık.Buluşacağımız bi tarih ayarladık.Ama benim tüm hevesim kursağımda kalmıştı.Kafamdan o kadar çok düşünce geçiyordu ki.O'na onun bana yaptığı gibi ya o ya ben diyemezdim.Kızı seçerse O'nu kaybetme riskini göze alamadım.Mecbur kabullenecektim bu durumu.  Her zaman olduğu gibi gözlerimden akan yaşlar sanki ona sarılıyormuşum gibi sarıldığım yastığımı ıslatırken uykuya dalmışım..."


Artık beni sevecek biri yoktu.Bay Bilinmeyen'de gitmişti.Her şeyin biraz daha zor olacağını biliyordum.Çünkü Bay Bilinmeyen'e söyleyemesem de, "O" beni kırdığı zaman, tesellimi gene Bay Bilinmeyen'de arardım.Şimdi kapısını çalacak yüzüm de yoktu.Üstelik uzun süre de bişey değişmedi.O'nun isteği üzerine Bay Bilinmeyen'den ayrıldım, ama kız arkadaşı hala vardı ve gece biz msn'de konuşurken arardı.40 dakika kameranın karşısında konuşmalarının bitmesini beklerdim.

Çok uzun bir dönem bu şekilde devam etti.Ona her seni seviyorum dediğimde, "Ben de seni tabi ki ama düşündüğün gibi değil" derdi.Ben de içimden: "Heh ne demesini bekliyorum ki? Ben de sana aşığım mı diyecek.Safsın işte kabul et." derdim.

Yılbaşı geldi.O'na yılbaşında benimle olup olamayacağını sordum."Arkadaşlarımla geçiricem" dedi.Zaten artık alışmıştım.Böyle cevaplar duyduğumda fazla üzülmüyodum.Yılbaşı geldi ve geçti.Yeni yıla girdiğimiz ilk saniye bir dilek tuttum şu anda gerçekleşmiş olan ve ardından hemen ona mesaj attım.Cevabı çok geç geldi.Tabi arkadaşları vardı ya, tuvalete bile gidip mesaj atamazdı sanki.Ama yeni yıldan sonra bişeyler değişmeye başlamıştı.Bana karşı ilgisi olduğunu hissediyodum fakat "Saçmalama kendini umutlandırma gene üzecek seni" diyerek kendimi kontrol etmeye çalışıyodum.

Sömestre tatili başladı.Sonunda kabul ettirdim bir gece gelip bize kalmasını.Haftanın 3 günü bi arkadaşlarında kalıyodu.Ben 1 gece izin alamadım."Olmaz, yapamam evden uzaklaşamam." diyodu.Ama sonunda tamam dedi.O gelecek diye Migros'a gittim ve çok yüksek tutarda bi alışveriş yaptım.Aklınıza gelecek her türlü yiyecek içecek vardı odamda.Gelmesinden bir gece önce yatağa girdim, gözlerim doldu.O yatağa girip gökyüzüne bakıp Nerdesin sen? diye ağladığım zamanlar aklıma geldi.Hayallerim gerçek oluyodu.Yarın bu yatakta beraber yatacaktık.Göz yaşımı sildim ve dışarı bakmak için perdeyi araladım.Lapa lapa kar yağıyodu.Her taraf bembeyaz olmuştu.Dışarıyı seyrederken uyuyakalmışım.Sabah kalktım büyük bir heyecanla hazırlanmaya başladım.Her şey hazırdı.Gidip onu ben alıcaktım indiği yerden.Ama telefonuma mesaj geldi, "Dışarıda kar var hava da çok soğuk gelmesem olur mu?"Artık ne yapacağımı bilmiyodum.Cevap atmadım.Sanırım anladı kızdığımı ve geliyorum dedi.Hep böyle yapardı.En hevesli istekli olduğum anlarda hevesimi kursağımda bırakmayı başarırdı.

Annemler O'nu yakın bir arkadaşım olarak biliyodu.Her yalan hikaye hazırlanmıştı.Benim ailem ve arkadaşlarım açısından hiç bir sorun yoktu.Fakat onun ne ailesi ne de arkadaşları benim adımı bile duymamışlardı.Adımı bi kere bile cümle içinde kullansa, varlığımı belli etse kim ne anlardı ki?

Otobüsten indi arabaya bindi.Öptüm yanağından.Konuşmaya başladık falan.Çok heycanlıydım.Birazdan onu ailemle tanıştıracaktım, dahası bir gece beraber yatacaktık.Eve geldik.Babiş de evdeydi.Ailemle tanıştırdım, oturduk konuştuk falan.İlk izlenimlere göre sevmişlerdi onu.Zaten sevilmeyecek biri de değildi.Ben onu yukarı çıkıp odama atmak için sabırsızlanıyodum.Sonunda anneme "Biz yukarı çıkalım artık" dedim ve onu odama getirdim, kapımı kapadım kilidi bozuk olduğu için otomatik olarak kilitlendi :) Kalbim fırlayacak gibiydi yerinden.Öpüşmeye başladık.Yatağıma yatırdım.Sarıldım.Öpmeye başladım.Tabi ki onun kolları yanda öylece duruyodu.Sarılma yetisi yoktu çünkü.Sadece öpüyodu.

Öpüşmenin tam ortasında telefonuna mesaj geldi, "Bi dakika bakmam lazım" diyerek telefonu aldı eline.Kim dedim, sevgilisiymiş.Yaklaşık 4 dakikada bir öpüşmeyi bırakıp mesaj yazıyodu ona.Tartışıyolarmış güya.Anlıyacağınız içine edildi öpüşmenin.Sonra da bilgisayarı açabilir miyim, twitter'ıma bakayım dedi.Sanki bana değil de internet kafeye gelmişti.Ama artık canımı yakmıyordu bu halleri.

Odada çok uzun süre vakit geçirdik.Hava karardı, yerde duran uzun sarı aydınlatmayı yaktım.O odamı loş yapardı ve romantik bi ortam oluştururdu hep.Tabi romantiklikten anlayan olursa..Gece benim odamda yatacaktı, şişme yatağı şişirecektim.İki kişilikti, ikimiz de onda yatacaktık.Tabi yatmadan önce seviştik hep.Bu arada ikimiz de top'tık.Dolayısıyla hala ileri gitme olayı olmuyordu.İlk buluşmalarımızda ben bu fedakarlığı yapıp bottom olmuştum onun evinde.Fakat ikimizde zevk almamıştık.Ben bottom konusunda toydum.Sanırım o da top konusunda.Her ne kadar da İtalya'da fena yakışıklılarla yattım dese de, ben hala buna inanmıyorum.İlk sevişmesi çok acemiceydi.

Bu sefer gene ısrarına dayanamadım ve hazır olduğum için tamam dedim.İçime girmeyi denedi fakat gene aynı şey oldu.Bu ne ya!? İnsanlar bundan nasıl zevk alır ki!? dedik.Asılıp yatağa girdik.Tabi ben sarmaş dolaş uyucağımızı hayal etmiştim hep.Sarmaş dolaşlığı bırak elimi bile tutmuyordu.Arka fonda çalan müziği kapattırdı, "Çok fazla romantik bana" dedi.Elimi de bıraktı.Öyle metres gibi uyudum yanında.

Sabah oldu, erkenden gitmesi gerekiyormuş.Kahvaltı bile yapmadı.Odada asıldık beraber giyindi ve çıktı.Onu otobüse bineceği yere ben bıraktım.Sarıldım geldiği için teşekkür ettim.Bay Bilinmeyen'e veda ettiğim noktada onun da gidişini seyrettim.Gene içim buruktu.Geldi ama daha kötü hissetmeme sebep oldu.Çok karışıktım.Tüm gece kız arkadaşı da yanımızdaydı sanki.Ne yaptıysam müdahale etti.Gözlerim doldu ve sinirim bozuldu.Arabaya bindim.Öylece durdum içinde.Mesaj sesiyle irkildim.O mesaj atmıştı:
"Her şey için teşekkür ederim.Mükemmel bir gece geçirdim, iyi ki varsın.."