Hikayemin En Başı 2

eveeeet.Nerde kalmıştık?En son italyanım beni msnde yüz üstü bırakmıştı..Bense derin hayallere dalmıştım onunla ilgili.Sabah oldu erken kalktım tabi staja gitcem ya...Hazırlndım ama o kadar saatboşa beklemişliğin vermiş olduğu sıkıntı ve uykusuzluk stajın ilk günü stresiyle birleşince,bian kafamı lavabonun mermerine vurup patlatmak istedim.

      Güç bela hazırlandım ve evden çıktım.E tabi ilk gün ya; iyi bir itibar bırakmam lazım.Staj yaptığım yere gittim.Nişantaşın'da Amerikan Hastanesi'nin orada.Gayet merkezi ve bir sürü yakışıklının olduğu yerde.Tam benlik..Ama ben ilk günümü orada geçirirken aklım msn'im de acaba beni engelledi mi, yoksa gerçekten işi çıktı da gelemedi mi? Bunu merak etmekten ilk gün kendimi işe veremedim.Ama bu arada fark ettiğim bir şey oldu.İlk gün olmasından dolayı bana işleri öğreten Yasemin adlı kızın bana bakışları bir garip geldi.Yanımda hata yapınca kızarıyor falan..İçimden bi ses bunun farklı bişeye gideceğini söylüyordu ama hadi hayırlısı...

   Tüm gün acaba msn'imde offline messages var mıdır diye düşünmekten aklım çıktı.Akşam saat 6 olduğunda eve uçar adımlarla gittim.İlk gün nasıl geçti falan sohbeti çevirdik annecik be babişle.Sohbet bitmeye yakın ben aralarından sıvışıp bilgisayara koştum heyecandan ölüyorum.Msn'i açtım büyük bir heyecanla.Offline message yoktu.Bi'anda üzüntü kapladı içimi.Demek ki bana yapacak açıklaması bile yoktu.Yani en azından gerek duymuyomuş...

   Fakat tam bu üzüntüye teslim olurken, onun online olduğunu gördüm.Kalbim nasıl çarpmaya başladı anlatamam size.Hemen yüzsüz gibi yazdım.Cevp gelince mutlu oldum, yüzümde aptal bi gülümseme oldu.Bana dün akşam arkadaşlarıyla dışarı çıktığını benle görüşemediği için çok özür dilediğini söyledi.Tabi ben engelledi mi acaba diye düşünürken o bunu söyleyince ben sevinçten havalara uçtum.Dünkü üzüntümü avuntumu bırakıp deli gibi sohbet etmey başladık.

   Üzerimde kravat falan vardı.Bunları görünce staj yerinde böyle seksi dolaşırsam başıma iş açacağımı söyledi.Ben de bu iltifatla aldığım gazla striptiz yaptım ona.Açıkçası beni beğenmesi hoşuma gitmişti.O gece sabaha kadar konuştuk ve ben uyuyamadan staja gittim gene.Ama bu sefer ikinci günün de vermiş olduğu bi'rahatlıkla gizlice msne girdim bir bilgisayardan.Offline mesaj attım.Ama meğerse o da ordaymış, cevap attı.Allaaah...Körün istediği bi göz allah verdi iki göz.Konuşmaya başladık.Ta ki arkamda başhekim Mehmet Bey belirene kadar.Yazdıklarımı görmemiş olmalı fakat bana bu şekilde şeylerin olmaması gerektiğini söyledi.Utandım ama aklım ondaydı.

   Eve gitmeyi bekledim.Saatler geçmedi ama sonunda eve gittim.Hemen odama çıktım.Yazdıklarını okudum.Fazladan 2 satır yazmış.Hayır yok bu çocuk italyan falandı ama düpedüz odundu.İnsan bi'nooldu neden yazmıyosun gibisinden bişeyler sorar merakından.Sonra o gece de konuştuk fakat artık kendimi kabul etmiştim.Ben bu çocuğa aşık olmuştum.Gerçi o beni sevmiyodu bile ama olsun.Ben böyle de mutlu olmaya çalışıyodum.O gece bilgisayarı da kucağımda mutfağa götürdüm ve kamera karşısında onunla yemek yedim.Arkada mutfak tezgahının köşesini gördü ve benimle orada kurmak istediği fantazileri söyledi.(Bu noktaya dikkat çünkü ilerde bu nokta karşımıza çıkacak tekrar.)

     O gece yemek yerken yemekler boğazıma dizildi.Çünkü bana 10 Ağustos'da Amerikaya tatile gideceğini ve 1 ay kalacağını söyledi.Ben onu bir gün görmeye tahammül edemezken 1 ay onu görmeden nasıl duracaktım? İlişkiyi güçlendirmek adına telefon numarasını istedim hani oraya gidince msn'e giremezse mesaj atarım diye.Fakat vermek istemediğini söyledi ama bunun benimle veya güvenle ilgili olmadığnı söyledi.Ben de yedim ya...

   Bu meseleye çok üzüldüm gerçekten.Tam ona alışmışken ve hayatımda ilk defa biri böylesine yere sahip olmuşken bi'anda gitmesi sarmıştı.Açıkçası sevgilisi askere gidecek bi'sevgili gibi gün sayıyoduk ve artık msn'de daha uzun duruyoduk.Sohbetler daha derinleşmişti.Fakat bana beni günden güne daha çok sevdiğini söylemişti.Ama bu sevgi öyle sevgi değilmiş arkadaşçaymış.Ben de "Tabi canım benim ki de öyle." diyerek pısıp kaldım.

  Ayrılacağımız gün geldi...Son kez msn'i açtık.Onun ertesi gün işi vardı ve arkadaşlarını görmesi gerekiyodu.Bu yüzden erken vedalaştık.Zaten vedalşma da bi'türlü bitemedi.O da bana alışmıştı galiba çünkü kapatamıyordu.Neyse kameraları kapadık.Ama ben ne bilebilirdim bu vedanın onu son görüşüm olacağını?İçim buruk kapattım bilgisayarı ve hayatımın rutin akışına döndüm...

Edit:Fakat şimdi hayatımda.. hatta yarın bulucaz ve çoook mutluyum :)