17 Şubat 2013 Pazar

Sen üzülme


sevdim çok sevdim 
tanıdım aşkın en saf halini 
kokladım gecelerce 
bıraktığın eşya ve boş evi 
uzanamadı elim telefona 
defalarca gidip geldim 
yenik düştüm kendime göre göre 
gurur sandım aslında ümitsizliğimdin 
anladım temelli gittiğini 
haklıydın üstelik suç benimdi 
sen üzülme gülüm incinme 
canımın içi iki gözüm sakın küsme 
bana hediye bırak bütün kederleri




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

çıkar bakalım ağzındaki "şeyi" :